در سوئد زندگی می کنم به خاطر طولانی بودن روزها گاهی 20 ساعت روزه باید گرفت ایا باید برای افق چنین مناطقی به نزدیکترین افق به اون شهر رجوع کرد یا همین 20 ساعت را روز حساب کنیم ؟
آیت الله خامنه ای : مکلف باید در مورد اوقات نمازهاى یومیه و روزه همان افق محل سکونت خود را رعایت کند، ولى اگر روزه گرفتن بر اثر طولانى بودن روز، غیر مقدور یا حرجى باشد، اداى آن ساقط و قضاى آن واجب است.
آیت الله مکارم شیرازی : می توانید مطابق افق مناطق معتدله عمل کنید.
در کتب مختلف فقهی در مواردی که موضوعاتی خارج از متعارف پیدا می شود می گویند باید طبق متعارف عمل گردد مثلا صورت های غیر متعارف را در وضو به اندازه متعارف می شویند و همچنین در ابواب دیگر، بنابراین در مناطقی که روز و شب از حد متعارف خارج می شود باید طبق مناطق متعارف (مانند مناطق معتدله) رفتار کرد، اخیراً از بعضی مناطق فنلاند از ما سؤال شده بود که روزها به قدری طولانی است که توان روزه آن را نداریم، ما برای این که آنها گرفتار شک و شبهه نشوند افق تهران را انتخاب کردیم، گفتیم در این جا ساعت پنج بعد از نیمه شب امساک می کنند و ساعت هشت بعد از ظهر افطار، شما هم به وقت محلی ساعت پنج امساک کنید و ساعت هشت افطار.
لذا چنین افرادی عبادات خود را مطابق اوقات شرعی مناطق معتدله ای که تقریباً در یک خط نصف النهار با آنها قرار دارند، به جا آورند.
ایت الله سیستانی : چنانچه تمکن دارد روزه بگیرد و اگر تمکن ندارد بعداً قضاء کند و اگر از آنهم متمکن نیست فقط فدیه بدهد.
کسى که در قطبین (شش ماه شب و شش ماه روز ) زندگى مى کند حکم نماز و روزه آن چطور است ؟
پاسخ: در مورد نماز به احتیاط واجب باید ملاحظه نزدیکترین مکانى کند که هر 24 ساعت یک شبانه و روز دارد و به نیت قربت مطلق نمازهاى پنجگانه را طبق اوقات آنجا بجاى آورد و در مورد روزه نیز واجب است که در ماه رمضان به شهرى برود که بتواند در آن روزه بگیرد یا بعد از آن برود و قضا کند و اگر نمى تواند به جاى روزه باید فدیه بدهد
آیت الله العظمی صافی گلپایگانی : به حسب روزهای کوتاه (یک یا دو ساعتی) یا بلند (بیست و دو ساعتی) به وظیفه نماز و روزه عمل نمایید. بلی، در مناطقی که شب و روز مثلاً هر یک شش ماه است ظاهراً عمل طبق اوقات نزدیک ترین بلاد کفایت می کند و چنان چه مقدورتان باشد لازم است به بلادی که معمول است مهاجرت نمایید.
