√ سوال :
اگر به جهت گرمى هوا یا جهات دیگر، براى مسح سر و پا رطوبتى در کف دست نمانده باشد، تکلیف چیست؟


√ پاسخ:
آیت الله خامنه‏ اى: باید از رطوبت محاسن و ابرو رطوبت بگیرد و با آن مسح کند.
آیت الله مکارم شیرازی : از اعضاى وضو رطوبت بگیرد و با آن مسح کند

سوال : آیا دختر و پسر عاقل و بالغ، می توانند بدون اطلاع خانواده برای ازدواج با هم صحبت کنند و خانواده را مطلع سازند؟


√ پاسخ:
همه مراجع: خواستگارى و گفت‏وگوى پیش از عقد، اگر مفسده نداشته و بدون قصد لذت و ترس افتادن در گناه باشد، اشکال ندارد.

لطفا حدیثی را درباره محدوده حجاب زن، ذکر کنید.

قنوت نماز شب..

√ ســوال:

اگر در نماز شب بجای استغفار برای چهل مومن ، فقط استغفار برای مومنین بکنیم ، آیا این نماز درست است ؟

√ پاسخ:

نماز شب یازده رکعت است . چهار تا دو رکعتی به نیت نماز شب و دو رکعت به نیت نماز شفع و یک رکعت به نیت نماز وتر است .

اگر قنوت گرفت که مستحب است چهل مومن را دعا کنید و نام ببریم از کسانی که حقی به گردن ما دارند ومی توانند مرده یا زنده باشند

می توانید در قنوت یک صلوات بفرستید یا فقط استغفار برای مومنین بکنید . می توانید قنوت هم نگیرید و فقط یازده رکعت را بخوانید .

سوال : آیا در مسح کشیدن سر هنگام وضو برای خانم‌ها حتماً باید فرق سر قسمت روی بینی باز شود؟


√ پاسخ: در قسمت جلو سر (فرق باز شود) مسح باید انجام شود و لازم نیست حتماً مقابل بینی باشد.

منبع: (ر.ک توضیح المسائل دوازده مرجع, ج1, م251)

√ ســوال:
آیا پوشیدن چانه در نماز و مقابل نامحرم واجب است ؟

√ پاسخ:
پوشاندن زیر چانه چه در نماز و چه دربرابر نامحرم واجب است و تنها گردی صورت یعنی از بالای پیشانی تاچانه می باشد و زیر چانه باید پوشانده شود.

آن مقدار از چانه که در ظاهر صورت قرار گرفته پوشش لازم نیست ولى زیر چانه باید پوشانده شود.

آیا خلوت کردن دو نفر نامحرم در یک مکان، جایز است؟

آیت الله خامنه ای : اگر کسى نمى‏تواند وارد آن مکان شود و آنها بترسند که به حرام بیفتند، ماندنشان در آنجا حرام است

آیت اللَّه مکارم: اگر کسى نمى‏تواند وارد آن مکان شود، ماندنشان در آنجا حرام است ؛ هر چند احتمال فساد ندهند و به گفت و گوهاى علمى و ضرورى مانند آن بپردازند

آیت الله سیستانی : اگر احتمال فساد برود، ماندنشان در آنجا حرام است ؛ هر چند طورى باشد که کس دیگر بتواند وارد شود

به زبان‌آردن نیت به سه دسته تقسیم می‌شود:

1- به زبان‌آوردن جایز: و آن در بیشتر موارد است.در بیشتر موارد انسان می‌تواند نیت عمل را به زبان آورد و می‌توان به زبان نیاورد، زیرا صرف توجه به عمل نیت است، مثلاً نماز ظهر که می‌خواهیم بخوانیم، لازم نیست به زبان آوریم که چهار رکعت نماز ظهر می‌خوانیم قربةالی‌الله.

2- به زبان‌آوردن واجب: و آن در مورد نذر است.اگر می‌خواهیم نذری کنیم که واجب‌الوفاء باشد، باید نیت آن را بر زبان جاری کنیم، مثلاً بگوییم برای خداست بر من که فلان کار خیر را انجام دهم.چنین نذر واجب‌الوفا است و شکستن آن کفاره دارد، ولی اگر نیت را بر زبان جاری نکردیم، این نذر واجب‌الوفا نیست و شکست آن کفاره ندارد.

3- به زبان‌آوردن حرام: و آن در چهار مورد است:

الف) وقتی‌که نماز احتیاط بر انسان واجب شده، مثلاً کسی‌که در نماز چهاررکعتی شک می‌کند سه‌‌رکعت خوانده یا چهاررکعت، بنا را بر چهار می‌گذارد و پس از سلام نماز یک‌رکعت نماز احتیاط می‌خواند، بین نماز اصلی و نماز احتیاط نباید حرف بزند یا نیت را بر زبان جاری کند.

ب) در صورتی‌که سجده سهو بر او واجب شده.

ج) در صورتی‌که قضای تشهد فراموش‌شده بر انسان واجب شده.

د) در صورتی‌که قضای سجده فراموش‌شده بر انسان واجب شده است.

پس در تمام موارد چهارگانه فوق نباید بین نماز و آن‌چه بر انسان واجب شده، فاصله‌ای بیفتد و نباید نیت را بر زبان جاری کند، بلکه بلافاصله پس از نماز، وظیفه خود را انجام می‌دهد.

سؤال: اگر بین نماز اصلی و آن‌چه بعد از نماز بر انسان واجب می‌شود، فاصله بیفتد تکلیف چیست؟
جواب: احتیاط در این است که به وظیفه خود عمل نماید، مثلاً نماز احتیاط را هرچند فاصله افتاده به‌جا آورد و سپس دومرتبه نماز اصلی را اعاده نماید.