.1 غسل هاى واجبِ مورد اتّفاق براى بانوان هفت غسل و براى مردها چهار غسل مىباشد و آنها عبارتند از : غسل جنابت؛ غسل میت؛ غسل مسّ میت؛ غسلى که به واسطه نذر و قسم و مانند اینها واجب(1) مىشود؛ غسل حیض، غسل نفاس؛ غسل استحاضه.(2)
.2 به وسیله همبسترى (جماع) با شرایطش و همچنین علمِ به خروجِ منى از بدن (در بیدارى باشد یا در خواب، با اختیار باشد یا بى اختیار...). جنابت در مرد و زن تحقّق پیدا مىکند و اما اثبات جنابت براى مرد و زن در موارد خروج رطوبت هاى مشکوکِ به منى وغیر آن، بستگى به بودنِ علایمِ منى در آن رطوبت دارد(3).
و اما علایم منى، عبارتند از: 1 - خروج منى با شهوت 2 - جهندگى 3 - سست شدن بدن که با بودن این سه علامت به اتفاقِ همه فقها حکم به منى بودن مىشود و اگر هر سه علامت نباشد منى نیست و اما اگر بعضى از سه علامت را دارا باشد اقوالى است که در زیر بیان مىگردد:
اوّل: در زن و مریض لازم نیست رطوبت با جهندگى بیرون آمده باشد بلکه اگر فقط با شهوت خارج شده باشد در حکم منى است و لازم نیست بدن او سست شود و این نظر حضرت امام(ره) و حضرت آیهالله فاضل لنکرانى است.(4)
دوم: در صورت شک ظاهر این است که بودن جهندگى همراه با سستى یا شهوت کافى است و بعید نیست که نسبت به زن همین مسأله جارى باشد ولى در مریض تنها خروج با شهوت کافى است و این نظر حضرت آیهالله گلپایگانى(ره) است.(5)
سوم: در زن و مریض خروج منى اگر فقط با شهوت باشد کفایت مىکند و این نظر حضرت آیهالله اراکى (ره) است.(6)
چهارم: در مریض لازم نیست آن رطوبت با جهندگى خارج شده باشد بلکه اگر با شهوت خارج شده و هنگام خارج شدن همراه با سست شدن بدن باشد در حکم منى است و این نظر حضرت آیهالله خوئى (ره) مىباشد.(7)
پنجم: در مریض خروج با شهوت کافى است و این نظر حضرت آیهالله سیستانى است.(8)
ششم: اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است یا رطوبت دیگر چنانچه همراه با «جستن» و «شهوت» بوده باشد آن رطوبت حکم منى را دارد و اگر این دو نشانه، یا یکى از آنها را نداشته باشد حکم منى ندارد، ولى در زن و مریض لازم نیست که با جستن بیرون آید، بلکه اگر رطوبت هنگامى بیرون آید که به اوج شهوت جنسى رسیده است حکم منى دارد. البته غالباً بعد از بیرون آمدن منى بدن سست مىشود، ولى این موضوع جز شرایط قطعى و نشانهها نیست.(9) و این نظر حضرت آیهالله مکارم است.
.3 یکى از غسلهاى مستحب براى بانوان، غسلِ زنى است که براى غیر شوهرش بوى خوش استعمال کرده است که در روایت آمدهاست: هر زنى که براى غیر شوهرش بوى خوش استعمال کند، هیچ نمازى از او پذیرفته نمىشود تا اینکه مانند غسل جنابت غسل نماید. (یعنى برایش حالتى پیدا خواهد شد که مانند جنابت براى برطرف شدنِ آن نیاز به غسل مىباشد.(10»
پىنوشتها:
1- مانند غسلى که به واسطه اجاره یا شرط در ضمن عقد، یا دستورى که اطاعتش لازم است واجب شدهاست. توضیح المسائل مراجع، بعد از مسأله 344.
2- توضیح المسائل مراجع، غسل هاى واجب.
3- العروهالوثقى، ج 1، فصل فى غسل الجنابه ؛ توضیح المسائل مراجع، مسأله 346.
4- توضیح المسائل مراجع، مسأله 346؛ توضیح المسائل آیهالله فاضل، مسأله 348.
5- العروهالوثقى، ج 1، فصل فى غسل الجنابه.
6- همان، فصل فى غسل الجنابه.
7- منهاج الصالحین، ج1، ص 48، مسأله 137.
8- همان، ص 61، مسأله 169.
9- توضیح المسائل، مسأله 361 و 362.
10- العروه الوثقى، ج1، فى الأغسال المندوبه، الأغسال الفعلیّه، القسم الثانى،«السادس».
