سوال: 1- کسی که وظیفه اش وضو جبیره ای بوده و به صورت معمولی وضو می گرفته تکلیف نماز های گذشته چیست ؟
2- در وضو جبیره باید تمام جبیره را با دست مرطوب خیس کرد ؟ چطوریه ؟

پاسخ: 
آیت الله خامنه‌ای:
ج1) اگر هنگام وضو پوشش موجود در اعضای وضو را دست تر میکشیده، وضو و نماز صحیح است.
ج2) منظور از وضوی جبیره ای این است که پوشش موجود در اعضای وضو را دست تر بکشد.

آیت الله مکارم شیرازی: 
1-در فرض سوال نمازها ی خوانده شده صحیح است.
2- هرگاه روی آن بسته شده است و باز کردن آن ضرر و مشقت زیادی ندارد و آب هم برای آن مضر نیست، باید آن را باز کند و وضو یا غسل کند. در غیر این صورت، اطراف آن را بشوید و بنابراحتیاط مستحب، روی جبیره را نیز مسح کند و اگر جبیره، نجس است یا نمی شود روی آن دست تر بکشد، پارچه پاکی را بر آن ببندد و دست تر روی آن بکشد.


آیت الله فاضل:
1.اگر کسی وظیفه اش وضوی جبیره ای بوده و به صورت معمولی وضو گرفته، وضو و نمازی که با آن وضو خوانده باطل است باید نمازها را با وضوی صحیح قضا کند.
2. در وضوی جبیره همین مقدار که در وقت وضو گرفتن و شستن همان عضو، جاهای دیگر را بشوید و با دست تر روی جبیره به قصد وضو بکشد صحیح است و لازم نیست تمام جبیره را با دست تر خیس کند.

آیت الله شبیری زنجانی:
1-در صورتی که وظیفه اش جبیره بوده و عمل نکرده باید اعاده یا قضا کند.
2-بله قسمت جبیره باید مسح شود.

آیت الله وحید خراسانی: 1-نمازهایش باطل بوده و باید قضاء نماید.
2-چیزى که با آن زخم و شکسته را مى بندند ، و دوایى که روى زخم و مانند آن مى گذارند جبیره نامیده مى شود.
اگر در یکى از جاهاى وضو زخم یا دمل یا شکستگى باشد ، چنانچه روى آن باز است و آب ضرر ندارد باید به طور معمول وضو گرفت.
اگر زخم یا دمل یا شکستگى در صورت و دستهاست و روى آن باز است و آب ریختن روى آن ضرر دارد ، چنانچه کشیدن دست تر بر آن ضرر ندارد ، باید در شکستگى دست تر بر آن بکشد ، و همچنین بنابر احتیاط واجب در زخم و دمل ، و احتیاط مستحبّ آن است که بعد پارچه پاکى روى آن بگذارد و دست تر را روى پارچه هم بکشد ، و اگر این مقدار هم ضرر دارد یا زخم و شکستگى نجس است و نمى شود آب کشید ، در مورد زخم باید اطراف آن را به طورى که در وضو گذشت از بالا به پایین بشوید و تیمّم لازم نیست ، و احتیاط مستحبّ آن است که پارچه پاکى روى زخم بگذارد و دست تر روى آن بکشد و تیمّم هم بنماید.
و امّا در شکستگى باید تیمّم نماید و بنابر احتیاط واجب وضو نیز گرفته و پارچه پاکى روى آن بگذارد و روى پارچه را با دست تر بکشد.
اگر زخم یا دمل یا شکستگى در جلوى سر یا روى پاهاست و روى آن باز است ، چنانچه نتواند آن را مسح کند ـ به این معنى که مثلاً زخم تمام محلّ مسح را گرفته باشد ، یا آن که از مسح جاهاى سالم نیز متمکّن نباشد ـ بنابر احتیاط واجب بین وضو ـ به این ترتیب که پارچه پاکى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو که در دست مانده مسح کند ـ و تیمّم جمع کند.
اگر روى دمل یا زخم یا شکستگى بسته باشد ، چنانچه باز کردن آن مشقّت ندارد و آب هم براى آن ضرر ندارد ، باید باز کند و وضو بگیرد ، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد ، یا جلوى سر و روى پاها باشد.
اگر زخم یا دمل یا شکستگى که بسته است در صورت یا دستها باشد ، چنانچه باز کردن یا ریختن آب روى آن ضرر و یا مشقّت دارد ، باید مقدارى را که ضرر و مشقّت ندارد از اطراف شسته و روى جبیره را مسح نماید.
اگر نمى شود روى زخم را باز کرد ولى زخم و چیزى که روى آن گذاشته پاک است ، و رساندن آب به زخم ممکن است و ضرر و مشقّت ندارد ، باید آب را به روى زخم با رعایت ترتیب ـ و در صورت بنابر احتیاط ـ برساند ، ولى اگر جبیره در صورت باشد و رساندن آب با رعایت ترتیب ممکن نباشد بنابر احتیاط بین شستن و مسح با مراعات ترتیب جمع کند ، و اگر زخم یا چیزى که روى آن گذاشته نجس است ، چنانچه آب کشیدن آن و رساندن آب به روى زخم ممکن باشد و ضرر و مشقّت نداشته باشد ، باید آن را آب بکشد و موقع وضو آب را به زخم برساند.
و در صورتى که رساندن آب به روى زخم ممکن نیست یا ضرر یا مشقّت دارد ، یا زخم نجس است و نمى شود آن را آب کشید ، یا ضرر یا مشقّت دارد ، باید اطراف زخم را بشوید ، و اگر جبیره پاک است روى آن را مسح کند ، و اگر جبیره نجس است یا نمى شود روى آن را دست تر کشید ، در صورتى که ممکن است پارچه پاکى را روى آن بگذارد ، و بنابر احتیاط واجب جمع کند بین تیمّم و مسح بر آن پارچه ـ و حتّى الامکان پارچه را به گونه اى بگذارد که جزء جبیره حساب شود ـ و در صورتى که گذاشتن پارچه یا مسح بر آن ممکن نباشد ، بنابر احتیاط واجب اطراف آن را به طورى که در وضو گذشت بشوید و تیمّم هم بنمایـد.
اگر جبیره تمام صورت یا تمام یکى از دستها یا تمام هر دو دست را گرفته باشد ، احتیاط واجب آن است که جمع کند بین وضوى جبیره اى و تیمّم.
اگر جبیره تمام اعضاى وضو را گرفته باشد ، بنابر احتیاط واجب جمع کند بین وضوى جبیره و تیمّم.
کسى که در کف دست و انگشتها جبیره دارد ، و در موقع وضو دست تر روى آن کشیده است ، سر و پا را با همان رطوبت مسح کند.
اگر جبیره تمام پهناى روى پا را گرفته ولى مقدارى از طرف انگشتان و مقدارى از طرف بالاى پا که مسحش واجب است باز است ، باید جاهایى که باز است روى پا را ، و جایى که جبیره است روى جبیره را مسح کند.
اگر در صورت یا دستها چند جبیره باشد ، باید بین آنها را بشوید ، و اگر جبیره ها در سر یا روى پاها باشد ، باید بین آنها را مسح کند ، و در جاهایى که جبیره است باید به دستور جبیره عمل نماید.
اگر جبیره بیشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن بدون مشقّت ممکن نیست ، بنابر احتیاط واجب وضوى جبیره بگیرد و تیمّم هم بنماید ، و اگر برداشتن زاید از معمول جبیره بدون مشقّت ممکن است ، باید آن را بردارد ، پس اگر زخم در صورت یا دستهاست آن قسمت را بشوید ، و اگر در سر یا روى پاهاست و مسحش واجب است ، آن را مسح کند و براى جاى زخم به دستور جبیره عمل نماید.
اگر در اعضاى وضو زخم و جراحت و شکستگى نیست ولى به جهت دیگرى آب براى آنها ضرر دارد باید تیمّم کند.

استفتاء‌از سایت مراجع