سفارش تبلیغ
صبا ویژن
پاسخگوی احکام
Slide 1 Slide 2 Slide 3 Slide 4

سوال: در مورد اذان گفتن بین دو نماز  آیا: 1- اگر بین دو نماز جمع کنیم و فاصله ای نیندازیم آیا اذان گفتن حرام است؟ 
2- اگر بخواهیم بین دو نماز اذان بگوییم چقدر باید فاصله بیفتد؟

پاسخ:
آیت الله خامنه ای:‌ 
ج1) بنابر احتیاط واجب در هر موردى که نمازها جمع خوانده مى‏ شوند باید اذان ترک شود.
ج2) اگر به اندازه ای فاصله شود که عرفا بگویند نماز را به صورت جمع نخوانده اید اذان ساقط نیست و با خواندن نافله نماز عصر بین ظهر و عصر و نافله مغرب بین نماز مغرب و عشا، جدا شدنى که موجب ساقط نشدن اذان است تحقق پیدا مى‏ کند.

آیت الله مکارم شیرازی:‌
1- اشکالی ندارد.
2-فاصله افتادن لازم نیست.

آیت الله شبیری زنجانی: 
1-خیر گفتن آن رجاءَ مانعس ندازد.
2- اگر بخواهید به نیت ورود اذان بگویید باید عرفا به گونه ای باشد که گفته نشود بین دو نماز جمع کرد یا اینکه بین دو نماز نافله خوانده شود.

آیت الله فاضل:
هر نمازى که با نماز قبل همراه خوانده شود اذان آن ساقط مى شود چه همراه خواندن دو نماز مستحب باشد یا نباشد،
بنابراین در مواردی که در رساله ذکر شده که گفتن اذان ساقط است، نباید اذان گفته شود و اگر کسی به قصد اینکه اذان گفتن مستحب است اذان بگوید حرام است، لیکن اگر به قصد ذکر اذان بگوید اشکال ندارد ولی بهتر است در این موارد اذان را به قصد ذکر نیز با صدای بلند نگوید و بهتر است اصلا به قصد ذکر هم اذان را نگوید.
2- مقدار فاصله بستگی به نظر عرف دارد، اگر به مقداری فاصله شود که عرف بگوید بین دو نماز فاصله افتاده است،اذان گفتن برای نماز بعدی مستحب است، البته اگر بین دو نماز نافله نماز را بخواند و زیاد طول نکشد، عرفا فاصلهبین دو نماز صدق نمی کند.

آیت الله وحید: 
1-خیر مستحب است بگوید مگر در مواردی : در دو نماز اذان مشروع نیست:
(اوّل) نماز عصر روز عرفه ـ که روز نهم ذى حجّه است ـ در عرفات.
(دوم) نماز عشاء شب عید قربان براى کسى که در مشعر الحرام باشد ، و در این دو نماز در صورتى اذان مشروع نیست که با نماز قبلى هیچ فاصله نشود ، یا بین آنها کمى فاصله شود که عرفاً بگویند دو نماز را با هم خوانده است.
اگر براى نماز جماعتى اذان و اقامه گفته باشند ، کسى که با آن جماعت نماز مى خواند ، نباید براى نماز خود اذان و اقامه بگوید.
اگر براى خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببیند جماعت تمام شده ، تا وقتى که صفها به هم نخورده و جمعیّت متفرّق نشده با شرایطى که در مسأله بعد مى آید ، نمى تواند براى نماز خود اذان و اقامه بگوید.
در جایى که عدّه اى مشغول نماز جماعتند ، یا نماز آنها تازه تمام شده و صفها به هم نخورده است ، اگر انسان بخواهد فُرادى یا با جماعت دیگرى که بر پا مى شود نماز بخواند ، با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط مى شود. (و این سقوط به نحو عزیمت است یعنى نباید اذان و اقامه بگوید.)
(اوّل) آن که نماز جماعت در مسجد باشد ، پس اگر در مسجد نباشد اذان و اقامه ساقط نیست.
(دوم) آن که براى آن نماز ، اذان و اقامه گفته باشند.
(سوم) آن که نماز جماعت باطل نباشد.
(چهارم) آن که نماز او و نماز جماعت در یک مکان باشد ، پس اگر مثلاً نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد بر بام مسجد نماز بخواند ، اذان و اقامه ساقط نیست.
(پنجم) آن که نماز او و نماز جماعت هر دو ادا باشند.
(ششم) آن که وقت نماز او و نماز جماعت مشترک باشد ، مثلا هر دو نماز ظهر یا هر دو نماز عصر بخوانند ، یا نماز جماعت نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند ، یا او نماز ظهر بخواند و نماز جماعت نماز عصر باشد.
اگر در شرط سوم از شرطهایى که در مسأله پیش ذکر شد شکّ کند ، یعنى شکّ کند که نماز جماعت صحیح بوده یا نه ، اذان و اقامه از او ساقط است ، ولى اگر در به هم خوردن صفها یا تحقّق بقیّه شرایط شکّ کند ، چنانچه حالت سابقه معلوم باشد ، باید بر طبق حالت سابقه عمل کند ، مثلا اگر در اثر تاریکى شب ، شکّ کند که آیا صفوف متفرّق شده یا نه ، بنا بگذارد بر این که متفرّق نشده و اذان و اقامه را نگوید ، و اگر شکّ کند که آیا براى آن جماعت اذان و اقامه گفته شده یا نه ، بنا بگذارد بر این که گفته نشده ، و اذان و اقامه را استحباباً بگوید ، و در صورتى که حالت سابقه معلوم نیست اذان و اقامه را رجاءً بگوید.

اذان بین دو نماز






      

سوال: از زائران حرم امام رضا علیه السلام توسط یکی از مسئولین مسجد برای امامت نماز جماعت انتخاب شد. آیا نماز خواندن پشت سر ایشان با توجه به اینکه ایشان را نمی شناختم و تقریبا مطمئنم دیگران هم ایشان را نمی شناختند، اگر چه دیگران به ایشان اقتدا کردند ‎صحیح است؟ حتی مسئول مسجد هم بعید است ایشان را شخصا می شناختند.

پاسخ:
آیت الله مکارم شرازی:
در صورتی که عده ای از مؤمنین ظاهر الصلاح به وی اقتدا کرده باشند، یا در مساجد مهم شهر _که بدون تحقیق با کسی نماز نمی خوانند_ بوده باشد، می توان به او اقتدا کرد و فضیلت نماز جماعت را درک نمود.

آیت الله شبیری زنجانی:‌
در فرض سوال اگر اطمینان به عدالت وی نباشد اقتدا به وی رجاء مانعی ندارد ولی باید بعدا نماز اعاده شود. 

آیت الله وحید خراسانی:
باید عدالت امام برای مأموم به علم یا اطمینان یا حجت شرعیه ثابت شود و الا نماز با اقتدا به او صحیح نیست و عادل کسى است که کارهایى را که بر او واجب است به جا آورد و کارهایى که بر او حرام است ترک کند ، و نشانه عدالت این است که در ظاهر شخص خوبى باشد که اگر از اهل محلّ یا همسایگان او یا کسانى که با او معاشرت دارند حال او را بپرسند خوبى او را تصدیق نمایند.
چنانچه بدون ثابت شدن عدالت اقتدا کرده اید باید قضاء نمایید..

آیت الله فاضل: 
اگر از راه معرفی کردن مسئولین مسجد اطمینان به عدالت او پیدا کنید، اقتدا کردن شما صحیح است و اگر از هیچ راه اطمینان به عدالت او پیدا نکنید، می توانید به قصد رسیدن به ثواب جماعت اقتدا کنید لیکن بعدا نماز خود را به نیّت فرادا اعاده کنید

اقتدا به امام ناشناس






      

سوال: 1- اگر در بین نماز ببنیم روی اعضا وضو مانع بوده و مانع بر طرف نشده آیا نماز باطل است؟

2- در رساله آمده اگر با وارسی و توجه مانع دیده نشد و بعد از نماز متوجه شدید نماز صحیح است حال اگر وضو با توجه و التفات گرفتیم و بعد از نماز اول متوجه مانع شدیم برای نماز دوم باید مانع را برطرف کنیم ؟

پاسخ:
آیت الله خامنه ای:‌ 
ج1) اگرمانع رسیدن آب به سطح پوست بوده، وضو و نماز باطل است.
ج2) اگر هنگام وضو بدن را وارسى کرده باشید که مانعى وجود نداشت باشد و اگر پس از تمام شدن وضو شک کنید که هنگام وضو مانع وجود داشته یا نه، بنا را بر نبودن مانع و صحت وضو یگذارید و نماز خونده شده و و نماز بعدى صحیح است ولى اگر وارسى نکرده باشید، نماز‌خوانده شده نیز صحیح نمى‌باشد و لازم است بعد از اعاده وضو نماز خوانده شود

آیت الله مکارم شرازی:
1و2- اگر مانع بسیار کوچک باشد (به اندازه دو میلیمتر) وضو و غسل صحیح است و الا باید مانع را برطرف کنند و دوباره وضو بگیرند و در غسل همان قسمت را به نیت غسل زیر آب بگیرند (نیاز به تکرار غسل نیست) و نمازهایی که در این مدت خوانده اند را قضا نمایند.

آیت الله شبیری زنجانی:‌
1-اگر درحین نمازچیزى که مانع از رسیدن آب است در اعضاى وضو ببیند و نداند موقع وضو بوده یا بعد پیدا شده چنانچه احتمال بدهد درهنگام وضو توجه داشته که مانعی نباشد، وضو و نماز او صحیح است.
2-اگر مطمئن هستید که هنگام وضو بوده لازم است دوباره وضو بگیرید

آیت الله وحید خراسانی:
1و2-آنچه در رساله نوشته در صورتی است که شک داشتید این مانع در هنگام وضو بوده یا بعد به وجود آمدهدر این صورت اگر وارسی کردی و علم به غفلت در حال وضو نداشته باشید وضو و نمازتان صحیح است اما اگر بدانید در حال وضو ،این مانع بوده ،وضو ونماز هر دو باطل است .


آیت الله فاضل: 
1- اگر یقین دارید که مانع در وقت وضو گرفتن، روی اعضای وضو بوده و ندیده اید، وضو و نماز باطل است، باید نماز را رها کنید، اما اگر احتمال بدهید که مانع بعد از وضو پیدا شده و یقین به اینکه مانع در وقت وضو بوده باشد ندارید، به نماز ادامه دهید وضو و نمازی که می خوانید صحیح است.

2- اگر بعداز نماز مانع ببینید در صورتی که یقین نکنید که در وقت وضو بوده یا بعد از آن وضو صحیح است چون ممکن است مانع بعد وضو پیدا شده باشد، اما اگر کسی یقین کند که مانع در وقت وضو بوده؛ هرچند توجه داشته ولی آن را ندیده، وضو و نمازی که با آن وضو خوانده شده باطل است، بنابراین اگر بعد از نماز اول مانع در اعضاء وضو ببینیددر صورتی که یقین کنید که در وقت وضو مانع در اعضاء وضو بوده، هم وضو و هم نماز اول باطل است باید وضو بگیرید و نماز اول را نیز دوباره بخوانید، اما اگر احتمال بدهید که مانع بعد از وضو پیدا شده باشد وضو و نمازی که خوانده اید صحیح است و نماز دوم را نیز با همان وضو می توانید بخوانید.
آنچه در رساله است فرضی است که شک در وجود مانع کند، مسئله این است اگر بعد از وضو شک کند چیزى کهمانع رسیدن آب است در اعضاى وضو بوده یا نه، و احتمال او از نظر عقلایى به جا باشد در صورتى که احتمال التفات در حال وضو بدهد وضویش صحیح است.

وجود مانع وضو در نماز






      

سوال: 1- اگر در بین نماز ببنیم روی اعضا وضو مانع بوده و مانع بر طرف نشده آیا نماز باطل است؟

2- در رساله آمده اگر با وارسی و توجه مانع دیده نشد و بعد از نماز متوجه شدید نماز صحیح است حال اگر وضو با توجه و التفات گرفتیم و بعد از نماز اول متوجه مانع شدیم برای نماز دوم باید مانع را برطرف کنیم ؟

پاسخ:
آیت الله خامنه ای:‌ 
ج1) اگرمانع رسیدن آب به سطح پوست بوده، وضو و نماز باطل است.
ج2) اگر هنگام وضو بدن را وارسى کرده باشید که مانعى وجود نداشت باشد و اگر پس از تمام شدن وضو شک کنید که هنگام وضو مانع وجود داشته یا نه، بنا را بر نبودن مانع و صحت وضو یگذارید و نماز خونده شده و و نماز بعدى صحیح است ولى اگر وارسى نکرده باشید، نماز‌خوانده شده نیز صحیح نمى‌باشد و لازم است بعد از اعاده وضو نماز خوانده شود

آیت الله مکارم شرازی:
1و2- اگر مانع بسیار کوچک باشد (به اندازه دو میلیمتر) وضو و غسل صحیح است و الا باید مانع را برطرف کنند و دوباره وضو بگیرند و در غسل همان قسمت را به نیت غسل زیر آب بگیرند (نیاز به تکرار غسل نیست) و نمازهایی که در این مدت خوانده اند را قضا نمایند.

آیت الله شبیری زنجانی:‌
1-اگر درحین نمازچیزى که مانع از رسیدن آب است در اعضاى وضو ببیند و نداند موقع وضو بوده یا بعد پیدا شده چنانچه احتمال بدهد درهنگام وضو توجه داشته که مانعی نباشد، وضو و نماز او صحیح است.
2-اگر مطمئن هستید که هنگام وضو بوده لازم است دوباره وضو بگیرید

آیت الله وحید خراسانی:
1و2-آنچه در رساله نوشته در صورتی است که شک داشتید این مانع در هنگام وضو بوده یا بعد به وجود آمدهدر این صورت اگر وارسی کردی و علم به غفلت در حال وضو نداشته باشید وضو و نمازتان صحیح است اما اگر بدانید در حال وضو ،این مانع بوده ،وضو ونماز هر دو باطل است .


آیت الله فاضل: 
1- اگر یقین دارید که مانع در وقت وضو گرفتن، روی اعضای وضو بوده و ندیده اید، وضو و نماز باطل است، باید نماز را رها کنید، اما اگر احتمال بدهید که مانع بعد از وضو پیدا شده و یقین به اینکه مانع در وقت وضو بوده باشد ندارید، به نماز ادامه دهید وضو و نمازی که می خوانید صحیح است.

2- اگر بعداز نماز مانع ببینید در صورتی که یقین نکنید که در وقت وضو بوده یا بعد از آن وضو صحیح است چون ممکن است مانع بعد وضو پیدا شده باشد، اما اگر کسی یقین کند که مانع در وقت وضو بوده؛ هرچند توجه داشته ولی آن را ندیده، وضو و نمازی که با آن وضو خوانده شده باطل است، بنابراین اگر بعد از نماز اول مانع در اعضاء وضو ببینیددر صورتی که یقین کنید که در وقت وضو مانع در اعضاء وضو بوده، هم وضو و هم نماز اول باطل است باید وضو بگیرید و نماز اول را نیز دوباره بخوانید، اما اگر احتمال بدهید که مانع بعد از وضو پیدا شده باشد وضو و نمازی که خوانده اید صحیح است و نماز دوم را نیز با همان وضو می توانید بخوانید.
آنچه در رساله است فرضی است که شک در وجود مانع کند، مسئله این است اگر بعد از وضو شک کند چیزى کهمانع رسیدن آب است در اعضاى وضو بوده یا نه، و احتمال او از نظر عقلایى به جا باشد در صورتى که احتمال التفات در حال وضو بدهد وضویش صحیح است.

وجود مانع وضو در نماز






      

سوال: اگر از جهیزیه دختر که برای او در نظر گرفته شده چیزی را با خود نبرد و در خانه پدری اش بماند. (‌چون شوهرش نیازی به جهیزیه دختر ندارد )‌آیا خمس برآن تعلق می گیرد یا نه؟

پاسخ:
آیت الله خامنه ای: اگر سال بر آن گذشته است خمس دارد.

آیت الله سیستانی: از روز ازدواج اگر یکسال بگذرد و استفاده نشود به آن خمس تعلق می گیرد.

آیت الله شبیری زنجانی: در مورد مذکور، خمس دارد.

آیت الله وحید: خمس دارد.

آیت الله فاضل: اگر قبلا از جهیزیه استفاده نشده و جزء مئونه نشده باشد و اضافه بماند و مورد نیاز خانواده پدر و مادر هم نباشد، بعد از گذشت سال خمس دارد.

خمس جهیزیه






      

سوال: حکم خون ناشی از ازاله بکارت چیست؟ برای به جا آوردن نماز چه باید کرد؟ اگر خون ادامه داشته باشد حکمش چیست؟

پاسخ:

آیت الله خامنه ای:‌ خون ازاله بکارت نجس است و فقط بابد برای انجام نماز محل آن تطهیر شود و اگر ادامه داشته باشد، به کمک یک وسیله از سرایت آن به محلهای دیگر و لباس جلوگیری کنید و نماز را به جا آورید.

آیت الله مکارم شیرازی :‌ در فرض سوال کافی است برای نماز خود را تطهیر کند ونمازهای خود را به جا آورد.

آیت الله شبیری زنجانی :‌ حکم خون زخم را دارد که باید برای نماز محل نجاست آبکشی شود.

آیت الله وحید خراسانی:‌ نجس است وبرای نماز باید بدن ولباستان پاک باشد ولی غسل برای این خون ،لازم نیست.

آیت الله فاضل لنکرانی:‌ خون ازاله بکارت نجس است ولی غسل ندارد، و برای نماز موضع خون را تطهیر کند و از سرایت خون جلو گیری کند وضو بگیرد و نماز بخواند، اگر خون ازاله بکارت ادامه پیدا کند یعنی جای زخم بکارت خون ریزی کند، مثل خونبکارت ، غسل ندارد هرچند نجس است. اما اگر ادامه خون ریزی به خاطر زخم نباشد، حکم استحاضه را دارد به احکام استحاضه عمل کند، اگر قلیله باشد غسل ندارد و اگر متوسطه یا کثیره باشد باید غسل استحاضه متوسطه یا کثیره را بجا آورد و نماز بخواند نماز صحیح است. 
در استحاضه قلیله باید زن براى هر نماز یک وضو بگیرد و ظاهر فرج را هم اگر خون به آن رسیده آب بکشد و بنابر احتیاط واجب پنبه را عوض کند یا آب بکشد.
در استحاضه متوسطه علاوه بر وظیفه قلیله ، برای هرشبانه روز یک غسل کافی است . اگر قبل از نماز صبح غسل نماید تا صبح روز دیگر براى هر نماز کارهاى استحاضه قلیله را انجام بدهد کفایت می کند.
در استحاضه کثیره باید برای هر وقت نماز یک غسل انجام دهد. و بین نماز ظهر و عصر و نیز بین نماز مغرب و عشا فاصله نیندازد و اگر فاصله بیندازد برای نماز عصر و عشا نیز غسل استحاضه انجام دهد.

حکم خون ازاله بکارت






      

سوال: کسی که کار و شغلش با چسب است و پاک کردن این مانع ها برای وضو هر بار سخت و وقت گیر است آیا می تواند همانطور وضو بگیرد؟

 پاسخ:
آیت الله خامنه ای:‌ ایجاد مانعى که موجب تبدّل وظیفه وضو و غسل به وضو و غسل جبیره‌اى مى‌شود، چنانچه در غیر وقت نماز باشد، مانع ندارد ولى در وقت نماز باید وضو یا غسل را انجام دهد سپس مبادرت به ایجاد مانع نماید، و افراد مشتغل به کارهایى که موجب ایجاد مانع مى‌شود (مانند نقاشى، یا گچ‌کارى و امثال آن) چنانچه نتوانند در وقت وضو یا غسل آن مانع را برطرف کنند باید به وظیفه جبیره عمل کنند (یعنى با دست مرطوب مانع را مسح نمایند) و وضو و غسل صحیح است.

آیت الله مکارم شیرازی :‌ اگر در جای وضو یا غسل چیزی چسبیده که برداشتن آن ممکن نیست، یا بسیار مشقت دارد بصورت عادی، وضو یا غسل را انجام می دهد.

آیت الله شبیری زنجانی :‌ در صورتی که حرجی باشد و مانع در اعضای تیمم باشد(پشت دست یا قسمت عمده ای زا کف دست) باید به دستور وضوی جبیره عمل کند و اگر مانع در جای دیگر باشد به دستور تیمم عمل کند و احتیاط مستحب اینست که علاوه بر تیمم به دستور وضوی جبیره هم عمل کند. 

آیت الله وحید خراسانی:‌ اگر برایش ممکن باشد باید کارش را عوض کند واگر ممکن نشد باید این مانع را از بین ببرد واگر در موردی ممکن نشد باید بنابر احتیاط واجب هم وضوی جبیره بگیرد هم تیمم نماید.

آیت الله فاضل لنکرانی:‌ اگر در وقت نماز برداشتن تمام چسب ممکن نباشد یا حرجی باشد، هر مقداری که حرجی نباشد چسب را باید پاک کند، و نسبت به مقداری که می ماند وضوی جبیره ای بگیرد یعنی در وقت شستن دست ها از بالا به پائین ، رویچسب ها به نیّت وضو، دست تر بکشد، وضو صحیح است.

وجود مانع برای وضو







      

سوال: من پارچه ای به خیاط دادم ولی ظاهرا یک تکه کم داشت و از تکه های که از لباس های دیگران مانده بود (‌طبق حرف خودش) لباسم را تکمیل کرد . با توجه به این که معلوم نیست صاحبانش راضی باشند تکلیف چیست ؟ایا نماز با این لباس باطل است ؟ سوال دیگر اینکه لزومی دارد بریم بپرسیم از خیاط که صاحبانش راضی هستند آیا میشود به گفته وی عمل کرد 

پاسخ:
آیت الله خامنه ای:‌ اگر صاحبان پارچه ها از تکه های آن اعراض کرده باشند، اشکال ندارد.

آیت الله مکارم شیرازی :‌ چنانچه یقین به اعراض از پارچه داشته باشد می تواند استفاده نماید.

آیت الله شبیری زنجانی :‌ در صورتی که از گفته خیاط اطمینان به رضایت صاحبان تکه های پارچه حاصل شود نماز اشکال ندارد.
3-بله لازم است.

آیت الله فاضل لنکرانی:‌ اگر یقین دارید که برای لباس شما را از پارچه دیگران استفاده کرده تا زمانی که یقین به راضی بودن صاحبان پارچه پیدا نکنید نمی توانید با آن نماز بخوانید و استفاده از آن نیز جایز نیست. لیکن اگر یقین ندارید که از پارچه دیگران استفاده کرده باشد و احتمال بدهید که از پارچه خودش آن تیکه را انداخته باشد، استفاده از آن اشکال ندارد و نماز با آن نیز صحیح است.
3. اگر یقین دارید که پارچه دیگران را به چادر شما اضافه کرده است باید از خیاط سؤال کنید که چرا این کار را انجام داده و حق دیگران را برای چادر شما ضایع کرده است؟. اگر خیاط بگوید مال خودم است یا بگوید با رضایت صاحب پارچه این کار را کرده است استفاده از آن برای شما حلال است.

دوخت لباس با تکه پارچه های اضافه مردم






      

سوال: آیا انسان با وجود بدهی می تواند همه اموال خود را قبل از مرگ وقف کند؟

پاسخ:
آیت الله خامنه ای: اگر به دلیل دین محجور و مفلس باشد، وقف او صحیح نیست.

آیت الله وحید : اگراز مال خودش باشد (اگرچه بدهی داشته باشد )و ورشکسته نشده باشد وشرعاً محجور نباشد وقفش صحیح است ولی بدهکار میماند مگر دیگران بدهی او را بدهند.

آیت الله سیستانی: اگر در حال سلامتی و صحت وقف کرده باشد صحیح است.

آیت الله مکارم : در صورتی که موعد پرداخت بدهی نرسیده است وقف اشکالی ندارد اما نباید در ادای بدهی کوتاهی نماید.

آیت الله شبیری: جایز نیست و صحیح نیست

آیت الله فاضل: وقف کردن تمام اموال قبل از مرگ صحیح و جایز است لیکن به مقداری که بدهکار است واجب است اول بدهی مردم را بدهد بعد باقی مانده اموال را وقف کند. هم چنین باید برای زن و فرزندش، مقداری بگذارد که آن ها بتوانند به زندگی آبرو مندانه ادامه بدهند.
کسی که از طرف حاکم شرع محجور دراموال خود نشده باشد می تواند هر نوع تصرف در اموالش بکند و می تواند تمام اموالش را وقف کند هرچند بدهکار باشد، لیکن دین مردم برگردنش باقی می ماند، و واجب است آن را ادا نماید هم چنین اگر زن و فرزندش بدون نفقه و خرج می مانند، باید به فکر نفقه آن ها نیز باشد .
استفتاء ‌از سایت مراجع

وقف اموال با وجود بدهی






      

سوال: اگر خانمی وسواس داشته باشد و قبل از ازدواج به همسرش این مطلب را به خواستگار نگوید با اینکه ازش سوال کرده باعث فسخ عقد می شود ؟

پاسخ:
آیت الله خامنه ای: هر چند مرتکب دروغ و حرام شده است اما از موارد ایجاد حق فسخ برای شوهر نیست مگر اینکه در عقد شرط شده باشد.


آیت الله وحید : خیر از موجبات فسخ نیست واگر از او در این رابطه سؤال شده ودروغ گفته گناه کرده است.

آیت الله سیستانی: - خیر مگر اینکه خود را به وصف سلامت معرفی کرده باشد و عقد هم به قید سلامت یا مبنی بر شرط سلامت جاری شده باشد


آیت الله مکارم : چنانچه زوجه هنگام عقد خبر از سلامت کامل داده و خلاف آن ثابت شده زوج حق فسخ دارد به شرط این که راضی به این وضع نشده باشد 


آیت الله شبیری: خیر نمی تواند عقد را فسخ کند.


آیت الله فاضل: وسواسی بودن زن موجب حق فسخ عقد برای شوهر نیست. لیکن وا جب است وسواس را ترک کند و عمل کردن به وسواس حرام و گناه است.
استفتاء ‌از سایت مراجع

عدم اطلاع خواستگار درباره وسواسی بودن






      
<   <<   16   17   18   19   20   >>   >