روزه غیر ماه رمضان چند قسم است:
روزه مستحبی؛ اگر کسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخر رساند بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند مستحب است دعوت او را قبل کند و در بین روز افطار نماید.[1]
روزه نذری؛ اگر نذر کند که روز معینی را روزه بگیرد چنانچه در آن روز عمدا روزه خود را باطل کند باید یک بنده آزاد نماید یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد یا به شصت فقیر طعام دهد[2]،. ولی اگر نذر مطلق باشد می تواند در روزی که قصد کرده روزه بگیرد، افطار نماید چه قبل از ظهر و چه بعد از ظهر.
البته روزه عهدی هم مثل نذری است.[3]
روزه قضای ماه رمضان؛ کسی که قضای روزه ماه رمضان را گرفته، اگر بعد از ظهر عمدا کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، باید به ده فقیر هر کدام یک مُد که تقریبا ده سیر است، طعام بدهد و اگر نمی تواند، بنابر احتیاط واجب باید سه روز پی در پی روزه بگیرد.[4]
قضای روزه معین غیر ماه رمضان؛ اگر قضای روزه معین را گرفته باشد، احتیاط واجب آن است که بعد از ظهر روزه را باطل نکند.[5]
روزه قَسَم؛ اگر قسم بخورد که روز معینی را روزه بگیرد، چنان چه عمدا مخالفت کند و آن روز را روزه نگیرد، باید کفاره بدهد. یعنی یک بنده آزاد کند، یا ده فقیر را سیر کند یا آنان را بپوشاند و اگر اینها را نتواند، باید سه روز روزه بگیرد.[6]
[1] - توضیح المسائل، امام خمینی، مسئله 1748
[2] - همان، مسئله 1672.
[3] - همان، مسئله 2669.
[4] - همان، مسئله 1687.
[5] - همان، مسئله 1701.
باطل کردن قضای روزه ی رمضان قبل از ظهر و بعد از ظهر چه حکمی دارد؟
امام خمینی (قدس سره)؛ کسی که قضای روزه رمضان را گرفته، اگر وقت قضای روزه او تنگ نباشد می تواند پیش از ظهر روزه ی خود را باطل کند.(توضیح المسائل، ص 224، م 1700.)
کسی که قضای روزه رمضان را گرفته، اگر بعد از ظهر عمداً کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، باید به ده فقیر هر کدام یک مد که تقریباً ده سیر ـ معادل 750 گرم ـ است طعام بدهد و اگر نمی تواند بنا بر احتیاط واجب باید سه روز پی در پی روزه بگیرد.(همان، ص 221، م 1687.)
حضرت آیةالله بهجت؛ کسی که قضای روزه ماه رمضان را گرفته است، در صورت وسعت وقت پیش از ظهر می تواند افطار کند و آن قضا را در وقت دیگری انجام دهد ولی افطار بعد از ظهر حرام است و اگر بعد از ظهر افطار کند باید کفاره بدهد و کفاره او اطعام ده فقیر و در صورت عدم توانایی سه روز روزه گرفتن است.( توضیح المسائل، ص 261، م 1334.)
حضرت آیةالله تبریزی؛ کسی که قضای روزه رمضان را گرفته، اگر وقت قضای روزه ی او تنگ نباشد می تواند پیش از ظهر روزه ی خود را باطل نماید.(توضیح المسائل، ص 269، م 1709.)
کسی که قضای روزه رمضان را گرفته اگر بعد از ظهر عمداً کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد باید به ده فقیر هر کدام یک مد که تقریباً ده سیر است طعام بدهد و اگر نمی تواند سه روز روزه بگیرد.(توضیح المسائل، ص 266، م 1696.
حضرت آیةالله فاضل لنکرانی؛ کسی که قضای روزه ماه رمضان را گرفته اگر وقت قضای روزه او تنگ نباشد می تواند پیش از ظهر روزه ی خود را باطل کند.(توضیح المسائل، ص 283، م 1752.
کسی که قضای روزه رمضان را گرفته اگر بعد از ظهر عمداً کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد باید به ده فقیر که هر کدام یک مد که تقریباً ده سیر است طعام بدهد و اگر نمی تواند سه روز روزه بگیرد و بنابر احتیاط مستحب شصت فقیر را طعام بدهد.(توضیح المسائل، ص 280، م 1739.
حضرت آیةالله مکارم شیرازی؛ کسی که روزه قضای ماه رمضان را به جا می آورد می تواند پیش از ظهر روزه را افطار کند به شرط این که وقت برای قضای روزه تنگ نباشد ولی بعد از ظهر جایز نیست، همچنین اگر قضای روزه ی غیر معیّنی مانند قضای روزه نذر را گرفته باشد احتیاط واجب آن است که بعد از ظهر روزه را باطل نکند.(توضیح المسائل، ص 267، م 1431.
کسی که روزه ی قضای ماه رمضان را بعد از ظهر عمداً باطل کند باید به ده نفر فقیر هر کدام یک مد طعام بدهد و اگر نمی تواند سه روز پی در پی روزه بگیرد.(توضیح المسائل، ص 264، م 1422.
http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/
