وقت افطار کردن روزه چه زمانی است؟

(آیات عظام: امام، خامنه ای، فاضل، صافی، نوری): وقت افطار روزه مغرب هست. مغرب زمانی است که قرص خورشید در افق پنهان شود و بعد از مدتی سرخی طرف مشرق از بالای سر انسان بگذرد. (1)

(آیت الله بهجت): وقت افطار روزه مغرب است. مغرب زمانی است که قرص خورشید در افق پنهان شود. ولی احتیاط مستحب آن است که مدتی صبر کند تا سرخی طرف مشرق از بین برود.(2)

(آیات عظام: تبریزی، سیستانی، مکارم، وحید): وقت افطار روزه مغرب است. مغرب زمانی است که قرص خورشید در افق پنهان شود. و بنابر احتیاط واجب باید مدتی صبر کند تا سرخی طرف مشرق از بالای سر انسان بگذرد.(3)

- تبصره: بر اساس دیدگاه مشهور فقیهان بین غروب و مغرب تفاوت است. غروب عبارت است از پنهان شدن قرص خورشید در افق. مغرب عبارت است از زمانی که سرخی طرف مشرق که بعد از غروب خورشید پیدا می شود، از بین برود. فاصله زمانی بین غروب خورشید و مغرب به اختلاف فصل های سال تفاوت می کند. (تقریبا بین پانزده تا بیست دقیقه می باشد.)

-----------------------------
پی نوشت:
1- توضیح المسائل مراجع - مساله 735 - پرسش از بخش استفتائات مقام معظم رهبری
2- توضیح المسائل مراجع - مساله 735
3- توضیح المسائل مراجع - مساله 735 - توضیح المسائل آیت الله وحید مساله 741

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

اگر روزه گرفتن برایم ضرر داشته باشد، بگیرم یا نه؟

پاسخ شما را در چند نکته عرض می کنم:

1- آنچه که باعث افطار روزه مى شود، خوف ضررى است که منشأ عقلایى داشته باشد و میزان در مقدار آن، عرف عقلا است؛ به گونه اى که اثر مترتب بر روزه را ضرر بدانند.

2- انسان نمی تواند برای ضعف یا برای ترس از لاغر شدن روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولا نمی شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.

3- کسی که خودش می داند روزه برای او ضرر ندارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد، اگر چه دکتر بگویید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد. اگر روزه بگیرد، صحیح نیست مگر آن که به قصد قربت بگیرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته، که در این صورت صحیح است.

4- اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد، صحیح نیست مگر آن که به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته است.


نتیجه اینکه:

فرضا به صرف لاغر بودن، سر درد داشتن یا امثال این نمی توان روزه را خورد، بله، اگر روزه برای او ضرر یقینی یا ضرر احتمالی عقلایی داشته باشد، نباید روزه بگیرد.

و لذا اگر از گفته پزشک براى او ترس پیدا شود و احتمال عقلایى بدهد که روزه برایش ضرر دارد، نباید روزه بگیرد.


و این نکته را هم دقت بفرمایید که:

اگر بیمار با اعتقاد و یقین به اینکه روزه برایش ضرر دارد، روزه بگیرد؛ روزه اش صحیح نیست و باید پس از ماه رمضان آن را قضا کند. چون به نیت و قصد قربت او برای روزه خلل وارد شده است.

البته برخی از مراجع محترم تقلید میفرمایند که اگر اینجا هم به قصد قربت روزه بگیرد و بعد معلوم شود واقعا ضرر نداشته، صحیح هست. ولی بله هر صورت واجب نیست. (چند مورد از فتاوا را در پست بعدی ذکر میکنم.)



سوال دیگری که ممکن است اینجا مطرح شود:

کسی که نمی داند روزه برایش ضرر دارد یا نه، چه کند؟ اگر روزه نگیرد، چه حکمی دارد؟

برای فهمیدن این مسئله به پزشک متخصص مراجعه کند، یا اگر به پزشک مراجعه نکرد و فقط احتمال ضرر بدهد، بهتر است چند روز روزه بگیرد، اگر ضرر نداشت، باید روزه بگیرد اما اگر ضرر داشت، روزه گرفتن بر او واجب نیست و نباید بگیرد.

اگر پیش از مشخص شدن این که روزه برایش ضرر دارد یا نه روزه نگیرد، قضای روزه را باید بگیرد و کفاره نیز باید بدهد، مگر این که احتمال ضرر قابل توجه و زیاد باشد که در این صورت نباید روزه بگیرد.


---------------------------------

- توضیح المسائل مراجع، ج 1، مسئله: 1744.

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

 استفاده از اسپری در حال روزه برای افرادی که آسم دارند، چه حکمی دارد؟

 حضرت امام خمینی(ره) ؛ اشکال ندارد.

حضرت آیةالله خامنه اى؛ اگر ماده ی مذکور هوای فشرده، همراه با دارویی هرچند به صورت گاز، یا پودر باشد و وارد حلق شود، صحت روزه محل اشکال است و در صورتی که روزه گرفتن بدون استعمال آن ممکن نیست، یا مشقت دارد، جایز است از آن استفاده کند، لکن احتیاط آن است که مبطل دیگری انجام ندهد و در صورت تمکن (بدون استفاده از آن) روزه ها را قضا نماید.

حضرت آیةالله تبریزی(ره)؛ اگر قبل از رسیدن به حلق به صورت هوا در بیاید، عمل مزبور روزه را باطل نمی کند.

 حضرت آیةالله نوری همدانى؛ استفاده از آن در حد ضرورت مبطل روزه نیست.

ـحضرت آیةالله مکارم شیرازى؛ اگر به صورت گاز رقیق وارد بدن شود، مانعی ندارد و روزه اش صحیح است و ما نمونه های معمولی آن را دیده ایم و اشکالی ندارد.

حضرت آیةالله سیستانى؛ اسپری که برای تنگی نفس استعمال می شود اگر دارو را فقط وارد ریه کند روزه را باطل نمی کند.

ـحضرت آیةالله صافی گلپایگانى؛ اگر آن را روی زبان بزنند و گازهای آن را استنشاق کنند و آب دهان را بیرون بریزند که مطمئن شوند مواد به حلق نرسیده، اشکال ندارد.

ـحضرت آیةالله فاضل لنکرانی(ره)؛ چون بر استعمال آن اکل و شرب صدق نمی کند، مبطل روزه نیست.

ـحضرت آیةالله بهجت؛ اگر به صورت گاز رقیق می باشد، باطل کننده نیست و در غیر این صورت باطل کننده است.

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

آندوسکپى دستگاهى است که داخل مى شود و عکس بردارى مى کنند، بدون اینکه چیزى داخل معده شود، آیا این عمل روزه را باطل مى کند یا نه؟

آیت الله خامنه ای : اگر از این طریق چیزی همراه آن وارد حلق نشود، اشکال ندارد.

آیت الله مکارم شیرازی: موجب بطلان روزه نمى‏شود، مگر اینکه آلوده به آب دهان شود و آن را بیرون آورد و سپس وارد دهان کند و رطوبت آن ابزار به قدرى باشد که در آب دهان مستهلک نشود و آن را فرو برد.

آیت الله وحید خراسانی :در صورتی که ناچار نباشد بنابر احتیاط واجب وقتی روزه است این کار را انجام ندهد و اگر ناچار بود در زمانی که روزه است انجام دهد بنابر احتیاط واجب روزه را ادامه دهد و قضاء آنرا هم به جا آورد .

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

* الف. بخور دادن برای روزه دار چه حکمی دارد؟

* ب. داخل کردن قطره در بینی برای روزه دار چه حکمی دارد؟

ـ حضرت امام خمینی(ره) و حضرت آیةالله خامنه ای؛ الف. در صورتی که بخار به صورت آب در دهان درآید و آن را فرو دهد، روزه را باطل می کند.

ب. مکروه است و در صورتی که به حلق برسد، موجب بطلان روزه می شود.

ـ حضرت آیةالله بهجت؛ الف. در صورتی که بخار غلیظ نباشد، مبطل روزه نیست. احتیاط مستحب اجتناب است.

ب. مکروه است و در صورتی که به حلق برسد، موجب بطلان روزه می شود.

ـ حضرت آیةالله تبریزی(ره)؛ الف. احتیاط واجب آن است که روزه دار بخار غلیظ را به حلق نرساند.

ب. اگر نداند که به حلق می رسد، مکروه است؛ و اگر بداند به حلق می رسد، جایز نیست.

ـ حضرت آیةالله سیستانى؛ الف. در صورتی که بخار در دهان به صورت آب درآید و داخل حلق شود و عرفاً صدق شرب کند، مبطل است؛ والا بنا بر احتیاط مستحب مبطل است.

ب. اگر نداند که به حلق می رسد، مکروه است؛ و اگر بداند به حلق می رسد، جایز نیست.

ـ حضرت آیةالله شبیری زنجانى؛ الف. اگر اطمینان داشته که به حلق نمی رسد، روزه اش صحیح است و اگر احتمال عقلایی می داده که به حلق می رسد، بنا بر احتیاط مستحب آن روزه باطل می شود.

ب. اگر نداند که بلعیده می شود، مکروه است و اگر بداند بلعیده می شود، جایز نیست.

ـ حضرت آیةالله صافی گلپایگانى؛ الف. اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار ... داخل حلق شود، چنانچه اطمینان داشته که به حلق نمی رسد، روزه اش صحیح است.

ب. مکروه است خصوصاً با علم به رسیدن به حلق و اگر به حلق برسد، روزه باطل می شود.

ـ حضرت آیةالله فاضل لنکرانی(ره)؛ الف. بنا بر احتیاط واجب بخار غلیظ مبطل روزه است (مقصود بخاری است که مانند دود است و از نزدیک دیده می شود و مشتمل بر ذرّات آب است، مانند بخار سماور در حال جوش و امثال آن، و اما بخار داخل حمام معمولی مانعی ندارد.

ب. اگر نداند به حلق می رسد، مکروه است و اگر بداند به حلق می رسد، جایز نیست.

ـ حضرت آیةالله مکارم شیرازى؛ الف. بنابر احتیاط واجب اگر بخار غلیظ را به حلق برساند، روزه باطل می شود. ب. اگر نمی داند به حلق می رسد، مکروه است؛ و در صورتی که می داند به حلق می رسد، جایز نیست.

ـ حضرت آیةالله نوری همدانى؛ الف. بنابر احتیاط واجب بخار غلیظ مبطل است. ب. در صورتی که علم ندارد به حلق می رسد، مکروه است و اگر می داند به حلق می رسد، جایز نیست.

ـ حضرت آیةالله وحید خراسانى؛ الف. احتیاط واجب آن است که روزه دار بخار غلیظ را به حلق نرساند. ب. انفیه کشیدن اگر نداند که به حلق می رسد، مکروه است و اگر بداند به حلق می رسد، جایز نیست.

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

1-    اگر کسی به عمد روزه خود را در ماه مبارک رمضان ، به وسیله استمناء باطل کند ، چه حکمی دارد؟

2-  کسی که به حرمت استمنا در ماه رمضان آگاهی داشته؛ ولی نمیدانسته روزه را باطل میکند، تکلیف او چیست؟

آیت الله خامنه ای : 1-  و 2- استمناء مطلقاً حرام است و اگر منجر به خروج منى شود، و این عمل در حال روزه در روز ماه رمضان صورت بگیرد، در حکم افطار عمدى با حرام است و علاوه بر قضا باید شصت روز روزه بگیرد و یا شصت مسکین را اطعام نماید و احتیاط مستحب آن است که هر دو را انجام دهد.

آیت الله وحید خراسانی : 1- 2-در فرض سوال قضا و کفاره بر او واجب است و بنابراحتیاط واجب کفاره جمع بر او لازم است.

یعنى باید دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند ، یا به هر کدام آنها یک مُد طعام بدهد ، و چنانچه هر دو برایش ممکن نباشد ، هر کدام آنها که ممکن باشد واجب است انجام دهد ، و بنابر احتیاط واجب استغفار هم بنماید.

اگر به چیز حرامى روزه خود را باطل کند ـ چه آن چیز اصلا حرام باشد مثل شراب و زنا ، یا به جهتى حرام شده باشد مثل نزدیکى کردن با عیال خود در حال حیض ـ بنابر احتیاط کفّاره جمع بر او واجب مى شود ، یعنى باید یک بنده آزاد کند و دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند ، یا به هر کدام آنها یک مُد طعام بدهد ، و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد ، هر کدام آنها که ممکن باشد واجب است انجام دهد ، و بنابر احتیاط واجب استغفار هم بنماید.

آیت الله سیستانی : 1و 2- اگر کسى روزه ماه رمضان را به خوردن یا آشامیدن یا جماع یا استمناء یا باقى ماندن بر جنابت باطل کند ، در صورتى که بداند آن کار روزه را باطل مى کند، اضافه بر قضا ، کفاره هم بر او واجب مى‏شود . وهمچنین است بنا بر احتیاط واجب کسى که جاهل به حکم است ولى در جهل خود معذور نیست ومطمئن هم نیست یعنى احتمال مى دهد که مبطل باشد. واما کسى که مساله را نمى داند و در جهل خود معذور است یا مطمئن است که آن کار روزه را باطل نمى کند کفاره بر او نیست ولى اگر مى داند مبطل است ونمى داند کفاره دارد باید کفاره بدهد. و در کفاره افطار روزه ماه رمضان ، کافی است به  شصت فقیر غذا بدهد به هر کدام 750 گرم گندم یا آرد یا نان و مانند انها . واگر قضای آن را یک سال تأخیر بیاندازد تا ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر روزعلاوه بر قضا همان مقدار غذا را به یک فقیر بدهد واگر بیش از یک سال تاخیر بیاندازد کفاره تکرار نمى شود

آیت الله مکارم شیرازی : اگر روزه دار به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، بنابر احتیاط واجب باید کفّاره جمع بدهد، یعنى هم یک بنده آزاد کند و هم دو ماه روزه بگیرد و هم شصت فقیر را سیر کند (یا به هر کدام از آنها یک مد طعام که تقریبا 750 گرم است بدهد) و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد هر کدام که ممکن است باید انجام دهد (خواه آن چیز حرام، مانند شراب و زنا باشد یا مانند نزدیکى کردن با همسر خود در عادت ماهانه).

آیت الله نوری همدانی : باید قضای روزه را بگیرد و کفاره افطار عمدی به حرام نیز دارد.

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

آیا فرو بردن خلط روزه را باطل می کند؟

همه مراجع (به جز آیات عظام سیستانی و بهجت): فرو بردن خلط (چنانچه به فضای دهاننیامده باشد) اشکالی ندارد, ولی اگر به فضای دهان برسد احتیاط واجب ان است که فرو نبرد.

آیت الله بهجت: فرو بردن خلط (اگر در حال غیر روزه امری عادی باشد و به فضای دهان نیز نیامده باشد) اشکال ندارد, ولی اگر به فضای دهان برسد احتیاط واجب آن است که فرو نبرد.

آیت الله سیستانی: فرو بردن خلط (چنانچه به فضای دهان نیامده باشد) اشکال ندارد, ولی اگر به فضای دهان برسد احتیاط مستحب آن است که فرو نبرد.

تبصره. مرز فضای دهان و حلق, مخرج حرف (خ) می باشد.

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

اگر شب اول ماه رمضان، نیت روزه را فراموش کند و پیش از ظهر یادش بیاید، تکلیف روزه او چیست؟

همه مراجع  (به جز آیت الله تبریزى و آیت الله وحید خراسانی ): اگر مبطلات روزه را مرتکب نشده، باید نیت کند و روزهاش صحیح است و اگر یکى از آنها را مرتکب شده، روزه او باطل است ولى [به احترام ماه رمضان] باید تا اذان مغرب، از کارى که روزه را باطل مىکند، خود دارى و بعد از ماه رمضان، آن روز را قضا کند.

آیات عظام تبریزى و وحید خراسانی : اگر مبطلات روزه را مرتکب نشده، باید نیت کند و روزه بگیرد و بنابر احتیاط واجب بعد از ماه رمضان نیز قضا نماید و اگر یکى از آنها را مرتکب شده، روزهاش باطل است ولى [به احترام ماه رمضان] باید تا اذان مغرب از کارى که روزه را باطل مىکند، خوددارى و بعد از ماه رمضان آن روز را قضا کند.

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

روزه یوم الشک چیست؟

روزى که انسان شک دارد آخر ماه شعبان است یا اول ماه رمضان، «یومالشک» مى نامند.

با توجه به اینکه در بین مردم، گفتوگو مىشود که در شب آن روز، ماه دیده شده یا نه و یا کسانى که شهادت به دیدن ماه مىدهند شرایط لازم را ندارند، باعث شک و تردید مىشود آن روز به این عنوان، نام گرفته است.

گرفتن روزه آن روز نه تنها واجب نیست بلکه اگر کسى به نیت ماه رمضان روزه بگیرد، کار حرامى انجام داده است

و چنانچه کسى بخواهد آن روز را روزه بگیرد، باید به نیت ماه شعبان یا روزه قضا (اگر به ذمه داشته باشد)، بگیرد.

 http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/

اگر در ماه رمضان، با اعتقاد به اینکه براى غسل جنابت وقت دارد، مشغول به غسل شود و وسط غسل بفهمد مقدارى از غسل با اذان صبح همراه شده است، حکم روزه او چیست؟

همه مراجع: روزه او صحیح است.

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/