اگر انسان شک داشته باشد که روزه برایش ضرر دارد یا نه ؛ ولی پزشک او را از گرفتن روزه منع می کند ، تکلیف چیست؟
ایت الله خامنه ای : اگر از گفته پزشک متدین و امین اطمینان حاصل کنید که روزه براى شما ضرر دارد و یا خوف ضرر داشته باشید، روزه گرفتن براى شما واجب نبوده و بلکه جایز هم نیست، و با خوف ضرر نیت روزه صحیح نیست و در صورت عدم خوف ضرر نیت روزه اشکال ندارد، ولى صحّت روزه متوقف بر این است که براى شما واقعا ضرر نداشته باشد.
آیت الله وحید خراسانی : کسى که مى داند روزه براى او ضرر ندارد ، اگر چه طبیب بگوید ضرر دارد ، باید روزه بگیرد ، و کسى که یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس آن را که منشأ عقلایى داشته باشد دارد ، اگر چه طبیب بگوید ضرر ندارد ، باید روزه نگیرد ، و اگر روزه بگیرد صحیح نیست ، مگر این که روزه براى او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد ، که در این صورت روزه اش صحیح است.
اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس براى او پیدا شود ، چنانچه احتمال او عقلایى باشد ، نباید روزه بگیرد ، و اگر روزه بگیرد باطل است ، مگر در صورتى که ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد.
کسى که عقیده اش این است که روزه براى او ضرر قابل اعتنا ندارد ، اگر روزه بگیرد و بعداز مغرب بفهمد روزه براى او ضرر قابل اعتنا داشته، باید قضاى آن را به جا آورد.
آیت الله سیستانی : اگر بیم ضرر داشته باشد می تواند روزه را نگیرد
اگر از گفته پزشک برای او ترس پیدا شود و احتمال عقلایی بدهد که روزه برایش ضرر دارد، می تواند روزه نگیرد.
آیت الله نوری همدانی : در صورتیکه از گفته پزشک اطمینان به ضرر حاصل شود نباید روزه گرفت.
http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/
