کسی که به واسطه ی عذری مثل بیماری، سفر و... نتوانسته روزه های ماه رمضان را بگیرد و پس از ماه رمضان عذرش برطرف شده ولی قضای آن به تأخیر افتاده تکلیفش چیست؟
امام خمینی (قدس سره) و حضرت آیةالله خامنه ای و حضرت آیةالله فاضل لنکرانی ؛ اگر در ماه رمضان به واسطه ی عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و تا رمضان آینده عمداً قضای روزه را نگیرد؛ باید روزه را قضا کند و برای هر روز یک مد گندم یا جو و مانند این ها نیز به فقیر بدهد.
حضرت آیةالله بهجت؛ اگر در ماه رمضان به واسطه ی عذری روزه نگیرد و عذر او برطرف شود و عذر دیگری هم عارض نشود، در صورتی که قدرت برگرفتن قضا داشته ولی سستی کند، علاوه بر قضا باید برای هر روز یک مد طعام کفاره بدهد.
حضرت آیةالله تبریزی؛ اگر در ماه رمضان به واسطه ی عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و تا رمضان آینده عمداً قضای روزه را نگیرد باید روزه را قضا کند و برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد.
