به زبان‌ آوردن نیت، در چهار مورد حرام است

الف) وقتی‌که نماز احتیاط بر انسان واجب شده، مثلاً کسی‌که در نماز چهاررکعتی شک می‌کند سه‌‌رکعت خوانده یا چهاررکعت، بنا را بر چهار می‌گذارد و پس از سلام نماز یک‌رکعت نماز احتیاط می‌خواند، بین نماز اصلی و نماز احتیاط نباید حرف بزند یا نیت را بر زبان جاری کند.ب) در صورتی‌که سجده سهو بر او واجب شده.ج) در صورتی‌که قضای تشهد فراموش‌شده بر انسان واجب شده.د) در صورتی‌که قضای سجده فراموش‌شده بر انسان واجب شده است.پس در تمام موارد چهارگانه فوق نباید بین نماز و آن‌چه بر انسان واجب شده، فاصله‌ای بیفتد و نباید نیت را بر زبان جاری کند، بلکه بلافاصله پس از نماز، وظیفه خود را انجام می‌دهد.