آزار و اذیت دیگران
اجماع فقها به پیروی از آیات و روایات، قائم شده است بر این‌که آزار و اذیت مردم حرام است، از این قانون چند نتیجه می‌توان گرفت:
1. اشخاصی که در مجاورت و همسایگی یکدیگر قرار گرفته‌اند، باید متوجه این نکته باشند که آزاری به یکدیگر نرسانند.
2. در امر به معروف و نهی از منکر، شخص معصیت‌کار باید کم‌ترین اذیت را ببیند. مثلاً چنان‌چه زبان نرم و گفتار محبت‌آمیز در وی مؤثر است، آمر به معروف و ناهی از منکر نمی‌تواند از سخن درشت و خشن استفاده کند.
3. سد معبر حرام است. به‌عنوان مثال، پارک‌کردن ماشین سر راه مردم که سبب اذیت و آزار مردم یا تلف‌شدن وقت آنان گردد، جایز نیست.
4. در ایام محرم و صفر و سایر مراسم، بلندگوها باید منحصر به داخل مساجد و حسینیه‌ها باشد و خارج از آن نباید سبب آزار و اذیت مردم را فراهم نماید.
---------------------------
سؤال: در مراسم عروسی، به راه‌انداختن کاروان در کوچه و خیابان چه حکمی دارد؟
جواب: این کار اشکالی ندارد، ولی چنان‌چه سبب سد معبر یا مزاحمت‌های دیگر برای مردم شود، جایز نیست.
