روزه و مصرف دارو

اگر معالجه بیمار موکول به مصرف دارو در روز باشد که با عدم استفاده بیمارى شدت مى‏یابد و یا مدت آن طولانى مى‏شود روزه واجب نیست و واجب است

پس از بهبودى قضاى آن را تا رمضان آینده بگیرند و چنانچه تا رمضان آینده موفق به گرفتن قضا نشود علاوه بر قضا براى هر روز یک مد طعام (750 گرم گندم، آرد، برنج و...) به

عنوان کفاره به فقیر بپردازد مگر آن که بیمارى تا سال بعد ادامه یابد که در این صورت قضا ندارد و فقط باید کفاره به مقدار یک مد طعام براى هر روز بدهد و در این حکم

فرقى بین افراد و نوع بیمارى‏ها نیست و در این مورد فتاواى مراجع تقلید یکسان است.

بعضى از پزشکان که به مسائل شرعى ملتزم نیستند، بیماران را از روزه گرفتن به دلیل ضرر داشتن منع مى‏کنند، آیا گفته این پزشکان حجت است یا خیر؟
ج: اگر پزشک امین نباشد و گفته او هم اطمینان آور نباشد و باعث خوف ضرر نشود، گفته او اعتبارى ندارد و در غیر این صورت نباید روزه بگیرد.