چرامی گویند اگر شراب بخوریم تا 40 روز نماز و روزه باطل است در حالی که قران به 80 ضربه شلاق اشاره دارد ؟
حکم حرام بودن شراب در برخى آیات قرآن کریم و فرمایشات معصومین (ع) وارد شده و در حرمت آن هیچ تردیدى باقى نمانده است ((1)).
از جمله آثار مخرب شراب، تأثیر آن بر سایر اعمال و آداب دینى است از جمله در حدیثى مىخوانیم: لا تقبل صلاة شارب الخمر اربعین یوما الا ان یتوب شخصى که شراب بنوشد تا 40 شبانهروز نمازهایش قبول واقع نمىشود مگر از این گناه کبیره توبه کند ((2)).
در ظاهر ممکن است این امر عجیب به نظر برسد ولى در این باره لازم است ابتدا حکمت و اسرار عبادات، از جمله نماز، دقیقا مورد بررسى قرار گیرد.
طبق آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت (ع) نماز آثار و برکات زیادى دارد از جمله:
1- نماز ستون و اصل دین است و اگر پذیرفته شود سایر اعمال قبول مىشود و اگر پذیرفته نشود هیچ عملى پذیرفته نخواهد شد (الصلوة عمود الدین)
2- نماز وسیله عروج مؤمن و عامل سیر معنوى اوست (الصلوة معراج المؤمن).
3- نماز مهمترین وسیله تقرب به درگاه خداوند است (الصلوة قربان کل تقىّ).
همین سه موضوع روحانى [البته بین جسم و روح نمازگزار ارتباط تنگاتنگى هست [نشانگر این مطلب است که نماز حافظ دین، قوامبخش ایمان، وسیله ارتقا روحى و معنوى، عامل تقرب به ذات اقدس اله و است. چون اولین و مهمترین اثر تخریبى شراب متوجه روح و جان آدمى است و نیز چون حقیقت انسان را روح او تشکیل مىدهد لذا تأثیر سوء شراب، فاحشتر و عظیمتر از آن است که به نظر برسد.
این که گفته مىشود نماز چنین فردى پذیرفته نیست، به این علت است که روح او قابلیت درک و استعداد دریافت فیوضات روحانى و معنوى را از دست مىدهد.
به طورى که از بعضى روایات به دست مىآید، شراب امالفساد و مادر تمام گناهان و لغزشها است.
امام صادق (ع) مىفرماید: «کسى که یک جرعه شراب بیاشامد، خدا و پیغمبران و مؤمنین او را لعنت مىکنند، اگر به مقدارى بخورد که مست شود، روح ایمان از او دور مىشود و به جایش روح کثیف شیطانى جایگزین مىگردد، پس نماز را ترک مىکند و ملائکه او را سرزنش مىکنند و خداى تعالى او را خطاب مىکند: «اى بنده من کافر شدى، بدا به حال تو». پس امام فرمود: «بدا به حالش، بدا به حالش، به خدا سوگند یک سرزنش الهى از هزار سال عذاب سختتر است» ((3)).
آرى شراب روح ایمان را متزلزل مىسازد و روح ناآرام و بىقرار و بدون اتکاء، هرگز فیض الهى و ارتباط معنوى را درک نخواهد کرد. هر عبادتى، به خصوص نماز نیاز به اقبال و توجه روح دارد اگر روح نمازگزار استعداد و قابلیت خود را از دست بدهد مانند ظرفى خواهد بود که واژگون در زیر بارش باران قرار بگیرد، مسلما هر قدر هم باران بیاید به داخل ظرف وارونه، داخل نخواهد شد
و نیز 40 روز، تنها عدد و شماره را نمىرساند ممکن است عدد چهل» 40 «مفهومى گستردهتر و معناى عامترى را شامل شود. مثلًا امکان دارد منظور این باشد که شخص شرابخوار تا مدت زمانى طولانى، از درک و توفیق نماز مقبول محروم شود.
مطلب دیگر این است که شرابخوار نماز هایش قبول نیست مگر از گناه خود توبه کند و توبه عزم جدى بر ترک گناه است به طورى که شخص توبه کننده دیگر بازگشتى به گناه گذشته نکند و در آینده نیز هرگز به آن گناه فاحش مرتکب نشود.
در بخش پایانى سخن به این موضوع مىپردازیم که در قرآن شریف صراحتا حرام بودن نوشیدن شراب، بیان شده است اما درباره حدود و کیفر این گناه بزرگ، از روایات اهل بیت استفاده مىشود که در شریعت ما شرابخوار را باید 80 ضربه تازیانه بزنند ((4)).
پىنوشت
(1) مائده، آیه 90 و 91- بقره، آیه 912
(2) مستدرک الوسائل، ج 17، ص 75
(3) فروع کافى، کتاب الاشربه، حدیث 61
(4) شیخ طوسى، تهذیبالاحکام، ج 10، باب الحد فى السکر و شرب المسکر- فروع کافى، کتاب الحدود، ص 216، ح 51
http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/
