به غیر از وطن اصلى چند محل را مى‌توان به عنوان وطن انتخاب کرد؟

 
آیت الله خامنه ای :  
غیر از وطن اصلى(جایى که در آن بدنیا آمده و رشد و نمو نموده) داشتن دو وطن اتخاذى اشکال ندارد ولى اگر خواست سه وطن اتخاذ کند که در هر یک در طول سال چهار ماه زندگى کند منوط به صدق ‏عرفى وطن است وگرنه وطن سوم اشکال داردی : محلّى را که انسان براى اقامت و زندگى خود اختیار کرده وطن اوست ، ولى اگر در آن جا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد ، اختیار کردن براى زندگى معتبر نیست ، بلکه تا اعراض نکرده وطن اوست.

ـ   اگر قصد دارد در محلّى که وطن اصلیش نیست مدّتى بماند و بعد به جاى دیگر برود ، آن جا وطن او حساب نمى شود.

ـ   جایى را که انسان محلّ زندگى خود قرار داده و مثل کسى که آن جا وطن اوست در آن جا زندگى مى کند ، که اگر مسافرتى براى او پیش آید دوباره به همان جا بر مى گردد ـ اگر چه قصد نداشته باشد که همیشه در آن جا بماند ـ وطن او نیست ، ولى احکاموطن بر آن جارى مى شود.

ـ   کسى که در دو محلّ زندگى مى کند ـ مثلا شش ماه در شهرى و شش ماه در شهر دیگر مى ماند ـ هر دو محلّ وطن اوست ، و همچنین اگر بیشتر از دو محلّ براى زندگى خود اختیار کرده باشد ، به طورى که عرفاً گفته شود آن جا محلّ و مسکن دائمى اوست.

ـ   کسى که در محلّى مالک منزلى باشد که شش ماه متّصل را قصد ماندن در آن جا داشته و این مدّت را مانده باشد ، ولى فعلا صرف نظر کرده ، احکام وطن بر آن جارى نیست ، هر چند احتیاط مؤکّد آن است که هر وقت به آن جا برسد هم شکسته و هم تمام بخوان

آیت الله مکارم شیرازی :  هر فرد میتواند حداکثر سه وطن داشته باشد و به هر دلیل در وطن حاضر شود نماز و روزه کامل است ولی در بین راه حکم مسافر را دارد و چنانچه هفته ای سه روز در آن محل اقامت داشته باشید و حداقل دو سال ادامه یابد آنجا در حکم وطن شما و نماز و روزه شما کامل است همچنین اگر یک سال (دوازده ماه) در آن محل اقامت داشته باشید و یا اگر در محلی تصمیم به اقامت دائم داشته باشید و (هرچند به صورت پراکنده) حداقل چهار ماه در سال در آن محل اقامت داشته باشید

آیت الله سیستانی : چنانچه مدت ماندن شما در شهر محل تحصیل یا محل کار مدت خاصی باشد پس حکم آنجا طبق جدول زیر است:

1- اگر در ماه حد اقل 22 روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای یک سال و نیم یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

2- اگر در ماه حد اقل 15 روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای سه سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

3- اگر در ماه حد اقل 7 روز کامل در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

4- اگر در ماه حد اقل 22 روز و هر روز 9 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای دو سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

5- اگر در ماه حد اقل 22 روز و هر روز 8 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای سه سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

6- اگر در ماه حد اقل 22 روز و هر روز 6 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

7- اگر در ماه حد اقل 20 روز و هر روز 8 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

8- اگر در ماه حد اقل 15 روز و هر روز 12 ساعت در آنجا بمانید و این امر برای پنج سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

9- اگر هر سال یک چهارم آن را در آنجا بمانید و این امر برای چهار سال یا بیشتر باشد آنجا مقر شما است و حکم وطن را دارد.

و اگر محل تحصیلتان یا محل کارتان با شهر محل سکونت فاصله شرعی دارد (44 کیلومتر رفت یا رفت و برگشت) در این صورت اگر به آنجا هر روز رفت و آمد می کنید و یا هر ماه حد اقل 10 روز این مسیر را طی می کنید و این رویه برای شش ماه یا بیشتر است شما کثیر السفر هستید و در تمام سفرهایتان نماز تمام و روزه صحیح است و اگر عدد و یا روزهاى مسافرت شما در ماه هشت یا نه باشد ـ بنابر احتیاط واجب ـ در همه سفرها باید هم شکسته بخوانید و هم تمام ، و اگر کمتر از این باشد نماز شکسته است ، البته حکم مذکور در صورتى است که محل تحصیل یا محل کار مقر شما نشده باشد پس چنانچه مقر شما شد ، حکم کثیر السفر در صورتی ثابت می شود که فاصله بین شهر شما و شهر محل تحصیل 44 کیلومتر یا بیشتر باشد.

http://talabehpasokhgoo.parsiblog.com/