آیا احتمال ضرر ، مجوز ترک روزه می شود یا اطمینان به ضرر لازم است؟ میزان در مقدار ضرر چیست؟

آیت الله خامنه ای : مجرد احتمال مجوز براى ترک روزه نیست مگر اینکه موجب خوف ضررى که داراى منشأ عقلایى است گردد در این صورت روزه واجب نیست هر چند اطمینان حاصل نشود.

آیت الله وحید خراسانی : کسى که مى داند روزه براى او ضرر ندارد ، اگر چه طبیب بگوید ضرر دارد ، باید روزه بگیرد ، و کسى که یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس آن را که منشأ عقلایى داشته باشد دارد ، اگر چه طبیب بگوید ضرر ندارد ، باید روزه نگیرد ، و اگر روزه بگیرد صحیح نیست ، مگر این که روزه براى او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد ، که در این صورت روزه اش صحیح است.

اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس براى او پیدا شود ، چنانچه احتمال او عقلایى باشد ، نباید روزه بگیرد ، و اگر روزه بگیرد باطل است ، مگر در صورتى که ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد.

کسى که عقیده اش این است که روزه براى او ضرر قابل اعتنا ندارد ، اگر روزه بگیرد و بعداز مغرب بفهمد روزه براى او ضرر قابل اعتنا داشته، باید قضاى آن را به جا آورد.