اینکه می گویند فلانی از وطن اصلی خود اعراض کرده یعنی چه؟ در این صورت حکم نماز و روزه در وطن اصلی که از آن اعراض کرده چه می شود؟

 آیات عظام حضرت امام خمینی(ره)، مقام معظّم رهبری(مدّ ظلّه):

اعراض از وطن یعنی ترک وطن و تصمیم به عدم اقامت در آن یعنی دیگر قصد زندگی کردن در آنجا نداشته باشد. نماز در چنین مکانی شکسته است و روزه نیز صحیح نمی باشد، مگر اینکه قصد ده روز کند.

ایت الله خامنه ای : مفهوم اعراض از وطن
من متولد شهرستان شهریار هستم و تا بیست سالگى همان‌جا ساکن بوده‌ام. بعد از ازدواج به تهران رفتم و حدود هشت سال نیز ساکن تهران بوده و آنجا را هم به عنوان وطن انتخاب نمودم. در سال 1380 به قم آمدیم و در قم قصد توطن نمودیم، بعد از مدتى تصمیم گرفتیم دیگر به تهران و شهریار برنگردیم. خدمت عالمى رفتیم ایشان فرمودند همین که دوست نداشته باشید به شهریار و تهران برگردید یعنى اعراض کرده‌اید و دیگر آنجا حکم مسافر را دارید، آیا این کلام صحیح است؟ در ضمن اگر من از اعراض خودم پشیمان شده باشم آیا راهى براى تغییر نظر هست؟
ج) مراد از اعراض، عدم علاقه به بازگشت نیست بلکه منظور خروج از وطن با تصمیم به عدم بازگشت به آن براى سکونت است و در صورت تحقق اعراض، دیگر حکم وطن مترتب نخواهد شد، مگر اینکه بازگردید و قصد زندگى در مدت قابل ملاحظه‌اى مثل حدود هفت، هشت سال در آنجا را داشته باشید.

آیت الله مکارم شیرازی(دامت برکاته): بدین معناست که کسی قصد بازگشت به وطن اصلی برای اقامت مستمر در آنجا ندارد. حال اگر این مثلاً برای دیدن اقوام و پدر و مادر خویش یا انجام دادن کاری به وطن اصلی مراجعه کنید، نمازش شکسته است و روزه اش صحیح نمی باشد، مگر اینکه قصد ده روز کند.ضمناً از نظر آیت الله مکارم شیرازی(دامت برکاته) هر گاه شخصی قصد بازگشت به وطن سابق را جهت سکونت مستمر داشته باشد ولی عملاً مدّت طولانی گذشته (مثلاً 5 سال) و هنوز بازنگشته اعراض عملی حاصل شده و نماز و روزه اش در آنجا شکسته است.

بعبارت دیگه : در صورتى که از آنجا اعراض کرده باشید، یعنى قصد نداشته باشید جهت سکونت مستمر به آنجا بازگردید، نماز و روزه شما در آنجا شکسته است. مگر اینکه هر سال، سه چهار ماه در آنجا اقامت داشته باشید.
هرگاه شخصى قصد بازگشت به وطن سابق را جهت سکونت مستمر داشته باشد، ولى عملا مدّت طولانى گذشته (مثلا پنج سال) و هنوز بازنگشته، اعراض عملى حاصل شده، و نماز و روزه اش در آنجا شکسته است. مگر اینکه سالی سه چهار ماه، هر چند به صورت پراکنده در آنجا سکونت داشته باشد.

 آیت الله سیستانی : اگر از وطن اصلی اعراض کرده باشید به این معنی که مطمئن هستید در آینده برای سکونت به آنجا بر نمی گردید نماز در آنجا شکسته است مگر اینکه بخواهید 10 روز در آنجا بمانید. بله اگر حضور شما در آن شهر زیاد باشد به حدی که هر ساله جمعا یک سوم سال (هرچند متفرقه) در آنجا بمانید حکم وطن را دارد. اگر مجموع حضورش در زادگاه سالیانه سه ماه باشد وطن او حساب می شود .

آیت وحید خراسانی : کسی که از وطنش اعراض کرده مادامی که آنجا را برای اقامت و زندگی دائمی خود اختیار نکرده در آنجا مسافر است و مراد از اعراض این است که احتمال عقلائیب نمی دهد که برای زندگی و اقامت دائمی به آنجا برگردد و کسی که چنین احتمالی نمی دهد هر گاه به وطن خود برود احکام مسافر را دارد.